Verslag internationalisering

De eerste keer dat we te horen kregen dat we op uitwisseling mochten, was mijn idee niet dat ik naar Duitsland zou willen. Amerika, dat leek me wel wat, Moskou klonk ook erg aantrekkelijk. Echter, toen we de informatieavond hadden bijgewoond, besloot ik dat Duitsland toch wel erg leuk klonk. Hoe dicht bij huis ook, toch is alles heel anders. Snel leverde ik al mijn formulieren in en kreeg enkele weken later te horen dat ik naar Duitsland mocht. Enthousiast ging ik de zomervakantie in en had contact met Stefan, mijn uitwisselingsstudent. Enkele weken na de zomervakantie was het zover, de reis begon. Zenuwachtig pakte ik mijn tas de dag van te voren in. Had ik alles? Bang dat ik wat zou vergeten, pakte ik mijn tas drie keer opnieuw in. De volgende ochtend ging ik samen met mijn vader naar het station. De reis verliep voorspoedig en na een treinreis, een vliegreis en nog een keer een treinreis, kwamen we eindelijk aan in Kaufering. Daar stond Stefan te wachten. Ik had geen flauw idee hoe ik hem moest begroeten, om me heen zag ik alle meisjes knuffelen met hun uitwisselingsstudente. Gelukkig nam hij initiatief en gaf me een knuffel. Ik maakte kennis met zijn moeder, die ons naar zijn huis bracht. Nadat ik mijn tas had uitgepakt, maakte we een kort rondje door Igling, het dorp.
Het weekend ging snel voorbij, we gingen naar een prachtig kasteel, de bergen in, oude dorpjes bezoeken en shoppen. Mijn gastfamilie was heel aardig, en het voelde helemaal als thuis.
Op maandag begon school, net zoals in Nederland. Ik had er zin in om te horen hoe de rest van de Nederlandse groep het vond in Duitsland. De meesten reageerden positief, sommigen hadden wel heimwee, gelukkig ik niet. Ik maakte kennis met enkele leraren, volgde een les, begon aan een project en verkende Landsberg am Lech. De rest van de week ging ook razendsnel. We gingen naar nog een kasteel, Linderhof, het was prachtig, binnen was er overal goud en porselein, en de tuin was gigantisch! Natuurlijk bezochten we ook nog München, hoe zouden we dat kunnen overslaan. We bezochten een prachtig kunstmuseum en kregen daarna nog tijd om te shoppen. Dit was toch wel een van de leukste dagen. Verder hebben we vooral aan het project gewerkt. Samen met Anna-roos, Anna-zoë en 2 Duitse meisjes, Vera en Salome, maakten we een kasteel, die Lodewijk II ook had kunnen maken. Aan het eind van de week presenteerden we ons project, het eindresultaat is te zien op de afbeelding.

Vrijdagavond hadden we een afscheidsfeestje. Iedereen kwam naar Martin's huis. We hadden een hele gezellige avond, waarbij we voor het eerst in de week echt één groep waren. De rest van de week was ook heel gezellig, en we hadden ook 's avonds af en toe wat afgesproken, bijvoorbeeld om samen pizza te gaan eten, maar meestal waren we toch verdeeld in twee groepen, de Nederlanders en de Duitsers. We hadden de afspraak om enkel Engels te praten, dat werkte, niemand praatte toen Duits of Nederlands, waardoor iedereen elkaar prima verstond!
Het was jammer om afscheid te moeten nemen. Iedereen nam uitgebreid afscheid van zijn of haar uitwisselingsstudent en ook van de anderen. Al gauw kwam de trein om ons naar het vliegveld te brengen. Mijn laatste Duitse maaltijd voor die week heb ik op het vliegveld gekocht.
Weer op Schiphol aangekomen, haalden we snel onze bagage, en toen naar huis.
Al met al kijk ik tevreden terug op een prachtige week. We hadden een gezellige groep en leuke activiteiten. De sfeer onderling was erg prettig en we konden het goed met elkaar vinden. Ik ga alles missen, maar ben ook wel weer blij om thuis te zijn. Ik kijk echt uit naar april, als ze weer hierheen komen!